kodak

codak

pot. «to samo, co CODA; także to samo, co KODA»

rzecz. m osobowy, lp D. kodaka, Ms. kodaku, lm M. kodacy, rzadziej kodaki

[…] jak się spotyka dwóch kodaków, my w Polsce mówimy kodacy, jak dwóch kodaków spotyka się z dwóch krajów, to oni tylko na siebie spojrzą i wiedzą, o co chodzi, bo mają podobne doświadczenia życiowe, wszędzie tak było na świecie (www.plm.uw.edu.pl).

Ja tam jestem niesłyszącym dzieckiem słyszących rodziców. I uważam, że CODA-cy mają łatwiej (www.deaf.pl).

Doznałam olśnienia, studiując w internecie strony oraz artykuły w języku angielskim poświęcone CODA-kom, choćby takie jak ta: „Student Corner: Deaf Culture” (milczacybrzeg.blog.onet.pl).

[…], kiedy Małgosia przedstawiała się jako CODA, od razu wpadała w uściski innych codaków, bo oni naprawdę rozumieją nawzajem swój los, swoje doświadczenie (glusi.pl).

To film także głównie dla CODA-ków, a ich życie nie było takie „cukierkowe, sztuczne”, ale mogło (www.filmweb.pl).

Spotyka się sprzeczny z ortografią zapis CODAk, zamiast CODA-k.

<od CODA lub KODA>