impaktoza

Niektórzy przedstawiciele środowiska naukowego mianem impaktozy określają z dezaprobatą pewną praktykę (czy też zjawisko) polegającą na tym, że część naukowców jest nastawiona jedynie na publikowanie artykułów w czasopismach z wysokim czynnikiem Impact Factor (w tzw. czasopismach wysoko punktowanych), ponieważ ma to być dowód  wysokiej pozycji zawodowej tych naukowców, a także wysokiego poziomu ich badań.

Narzekam na punktozę i impaktozę od początku swojej ścieżki naukowej. Narzekam, bo sama nie jestem wolna od planowania - jakie badania wykonać, a potem "gdzie i za ile" wysłać pracę, żeby "było dobrze" (dobrze dla oceny, awansu itd.). Narzekam, bo nie chcę tego robić. Chciałabym mieć zupełną wolność wyboru tematu, sposobu prowadzenia badań i ich rozpowszechniania. (Źródło).

By uniknąć zamieszania wywołanego stosowaniem odmiennej terminologii przez autorów i zwolenników Ustawy 2.0, przypomnę że Emanuel Kulczycki (2017), analizując kwestię tzw. gry parametrycznej polskich badaczy (tzn. ich zachowań dostosowawczych do obowiązujących reguł parametrycznej oceny wyników badań naukowych ustalanych przez MNiSW), propaguje na gruncie polskim dwa terminy „impaktoza” i „punktoza”. Ten pierwszy (z powołaniem na zagranicznych autorów angielskiego terminu i pojęcia „impactitis”) rezerwuje dla określenia strategii polskich badaczy, której celem jest publikowanie w czasopismach i wydawnictwach o najwyższym współczynniku (IF) i jednocześnie, którym MNiSW przyznało najwięcej punktów […]. (Źródło).

Czy to się ostatecznie skończy wycofaniem, to też się jeszcze okaże - w Chinach "impaktoza" jest strasznie rozbuchana, więc autorom pracującym w Chinach po prostu nie opłaca się wycofywać pracy opublikowanej w piśmie o bardzo wysokim impact factor. (Źródło).

Tzw. impaktoza, tj. publikowanie wyników badań tylko w czasopismach, które mają najwyższą wartość wskaźnika Impact Factor – uznawanego w tym podejściu za bezpośrednią miarę jakości nie tylko czasopisma, ale również opublikowanego w nim artykułu oraz autora tekstu. Takie podejście do publikacji ogranicza liczbę publikacji w Kwartalniku, który w dużym stopniu jest ukierunkowany na doradców pracujących w środowisku wiejskim. (Źródło).